18. Nieuwe maatregelen en bezoek uit Nederland

Zondag

Vandaag slaap ik uit! Nadat ik me heb klaar gemaakt, fiets ik naar søstrene grene. Ik ben begonnen met breien (wat hier helemaal in lijkt te zijn!) en mijn wol is op. Helaas had ik mijn eerste bol bij de supermarkt gekocht, dus die actie en dus de bollen wol hadden ze niet meer. Dan maar een andere kleur. Vanwege de hoeveelheid soorten en kleuren wol krijg ik uiteraard keuzestress. Uiteindelijk kies ik voor een crèmekleurige bol en ga ik naar huis. Mijn huisgenoten zijn in het park voor een picknick, dus ik sluit aan. Tot een uur of drie spelen we spelletjes, luisteren we muziek en praten we. Daarna gaan we weer naar huis, Aisling en ik gaan namelijk naar het studentenhuis aan de andere kant van de stad om daar wederom spelletjes te spelen. Laura heeft een heerlijke (echte) Oostenrijkse apfelstrudel gemaakt: heerlijk! Rond 18:30 vertrekken we weer naar huis: morgen worden we weer op school verwacht.

Maandag tot en met woensdag

Het lekkere aan mijn les op maandag is dat die pas ‘s middags is. Ik kon dus nog lekker genieten van mijn vrije ochtend!

Op dinsdag heb ik ‘s ochtends les. Na de les hadden we een zoom meeting met een van onze docenten over KP, de modules en het studentenleven. Korte samenvatting: over het algemeen bevalt alles moet ik zeggen, alleen mijn vak op woensdag is op zijn zachtst gezegd erg vaag. Waar ik dacht dat het zou gaan over conflict management binnen de school of het klaslokaal, gaat het vooral over religieuze en culturele conflicten in de wereld (dit terwijl het doel van de module is dat we materialen en didactische opzichten krijgen aangeboden en zelf gaan ontwerpen... waar dan?) Het lijkt alsof het erg gefocust is op de middelbare schoolleeftijd in plaats van daar waarvoor wij allen zijn gekomen: de basisschoolleeftijd. Gelukkig ben ik niet de enige die er zo over denkt en neemt de docent de opmerkingen erg serieus.

Naderhand gaan we naar een museum wat op dinsdag gratis te bezoeken is. We beginnen boven bij de schilderijen. Ik verbaas me altijd over het feit dat iemand ooit heeft bedacht iets te gaan schilderen op een doek met verf (hoe is verf ontstaan? Ooit moet iemand dat hebben bedacht...) dat dat een soort hype is geworden wat nu nog steeds wordt volgehouden. Ik vind het maar knap. Vervolgens lopen we door en komen we bij de Egyptische exhibitie terecht. Ik heb dit altijd interessant gevonden. Met al die farao’s, de hyrogliefen en natuurlijk de tombes. In dit museum zijn een paar echte tombes te zien. We lopen door (alles is eenrichtingverkeer) en komen uit bij de Grieks-Romeinse sculpturen. Sorry, maar dit kan ik niet al te serieus nemen: zowat ieder beeld lijkt op Voldemort want ze missen bijna allemaal een neus. Sommigen missen ook een arm, been, hersenpan of vingers. Ik word er maar een beetje ongemakkelijk van. Al met al was het een erg leuke middag waarbij we veel gelachen hebben om de sculpturen. Vandaag is Jana haar verjaardag en dat moet natuurlijk gevierd worden! We koken met z'n alle en sluiten de avond af met een lekker muziekje en drankje.

Woensdag heb ik altijd een lange dag voor de boeg. Niet alleen omdat mn module aanvoelt als een jaar, maar ook omdat ik altijd Deense les heb van 16:30-19u. Ik wacht dus eigenlijk standaard van 12:30-16:30u en dat gaat nu toch wel tegenstaan. Gelukkig is het na vanavond nog maar 2 keer, dat kan ik wel. Ik moet wel echt zeggen dat ik de Deense les zelf echt heel leuk vind. We zijn maar met negen studenten dus dat maakt dat er veel ruimte is om te oefenen en te vragen. Morgen komt Hugo (helaas zonder Nikita), dus daar heb ik erg veel zin in.

Donderdag

Heerlijk, mijn wekker staat pas om 8:30u. Ik word iets eerder wakker, doe mijn ding en pak de trein om 10:15. Ik kom 10:50 aan op de luchthaven, Hugo is vijf minuten daarvoor geland. We pakken de metro en zijn een half uurtje later bij mij thuis. Van mijn huisgenootje Jana kan ik een matras lenen (lang verhaal hoe ze daaraan is gekomen), dus Hugo slaapt op mijn kamer. We maken een plan en gaan door naar de eerste stop, want er moet geluncht worden: de Mc Donalds 🤪. Naderhand zijn we door de stad gelopen en zijn we naar Christiania gegaan. Ook Hugo wilde deze sfeer even meemaken. Na Christiania drinken we ergens wat en gaan we terug naar huis. Alles lekker op het gemakje. We gaan avondeten in Nørrebro, weer bij pico Pizza. Naderhand doen we even boodschappen bij Netto en gaan we weer naar huis.

Vrijdag

Vandaag hebben we een extreem leuke bezigheid voor de boeg: we gaan naar Tivoli! Tivoli is een van de oudste pretparken van Denemarken en je moet het zien als een soort kermis. Je betaalt entree voor het park en je betaalt per attractie. Hugo en ik besluiten een unlimited ride ticket te kopen. We betalen hier 245 kroon (per persoon) voor, maar hoeven dan niet meer apart te betalen voor de attracties die ieder 30, 60 of 90 kroon per stuk per persoon zijn. Doordat wij op een doordeweekse dag zijn gegaan, was het enorm rustig en waren er vrijwel alleen ouders met kleine kinderen te vinden. De directe vraag die in mij opkwam was hoe het hier zou zijn met corona. Moeten we mondkapjes op? Overal verplicht de handen desinfecteren? Worden de achtbaankarretjes wel schoongemaakt? In sommige attracties moesten we een mondkapje op. Eigenlijk alleen in de ‘ruige’ achtbanen. De mondkapjes werden netjes aangeboden. De karretjes worden ook schoongemaakt. Het zal niet na elke rit zijn, maar het wordt zeker gedaan. Vier jaar geleden waren we hier in de lente, maar nu richting Halloween gebruikt Tivoli meer dan 20.000(?!?!) echte pompoenen om het park te decoreren. Heel gek, in het voorjaar vond ik het park echt gezellig, maar nu vond ik het toch nog gezelliger (hygge, zoals de Denen zouden zeggen). Rond half 4 verlaten we het park. We hebben het wel gezien en zijn in alles geweest waar we in wilden. Volgens mij is het zo dat vanaf 17u de spookhuizen open gaan (a la Walibi fright night), maar mij niet gezien hoor... We drinken even een koffie bij Espresso House en gaan naar huis. Vanavond eten we bij mij en maken we, heel simpel, nasi met kip. Ondertussen worden we uitgenodigd om naar een bar in Nørrebro te gaan en in het begin heb ik hier eigenlijk geen zin in omdat het een half uur met ov is en gewoon gedoe. Uiteindelijk besluiten we toch te gaan en naderhand hadden we een kleine afterparty bij ons thuis. Terwijl we bij de bar zitten, zijn de nieuwe maatregelen naar buiten gebracht. Voor vier dagen op rij zijn de besmettingen hier hoger dan ooit gemeten. Vanaf maandag mag je met niet meer dan 10 mensen in een ruimte zijn en vanaf woensdag worden de mondkapjes verplicht in publieke ruimtes (denk aan de supermarkt, bioscoop, ziekenhuis, etc.). Het is nog niet duidelijk of dit ook voor de universiteit geldt, maar dat horen we  vanzelf.

Zaterdag

We besluiten geen wekker te zetten. We hebben het niet te laat gemaakt, maar een beetje kunnen uitslapen is nooit verkeerd. We ontbijten, doen alles op het gemakje en besluiten dan naar de stad te gaan. Ik weet niet wat het is, maar het ov besluit wat anders. Op het bord stond echter dat we 27 minuten moesten wachten op de volgende trein. Hoewel ik een hekel heb aan de bussen hier (bus 5C heeft 4 verschillende startpunten en eindbestemmingen bijvoorbeeld), besluiten we toch de bus te pakken. Terwijl we naar de bushalte lopen, zien we onze trein wegrijden. Serieus?! Naja, oke, dat is jammer, maar we moeten naar de bus. De bus besluit 6 minuten eerder te komen, dus die hebben we ook gemist en ook daar zouden we een kwartier op moeten wachten. Ik ben er klaar mee, we besluiten terug te gaan naar het treinstation en hopen dat ze 1x in de twintig minuten gaan, zodat we nu nog maar 10 minuten zouden hoeven wachten. Gelukkig is dit het geval en zijn we een klein halfuurtje later in de stad. We gaan eerst lunchen, want anders zitten we te dicht op het avondeten (lees even dat we van 12:40 tot 13:30 hebben gedaan over het komen in de stad). Gelukkig hebben we in deze wachttijd wel tijd gehad om een leuk tentje op te zoeken. Hugo lust wel een burger, dus dat is precies wat we gaan eten. We eten bij Sporvejen, een tentje vlak achter Strøget. We moeten namelijk even een cadeautje kopen... Vervolgens komen we terecht in een flashmob waar we even naar kijken. Zoals al eerder benoemd is de Deense gezelligheid Hygge. Er zijn van die ubertoeristische winkels die hier van alles van verkopen: truien, shirts, mokken, noem het maar op en ze hebben het. We lopen hier even naar binnen en ze hebben een trui in een hele leuke kleur en nog in de sale ook. Hij is wel minimaal 2 maten te groot, maar dat mag de pret niet drukken: ik heb hem gekocht :). Eenmaal thuis pakken we Hugo z’n koffer alvast gedeeltelijk in. Hij mag wat spullen voor mij meenemen naar huis 🙂. Vanavond maken Hugo en ik samen pannenkoeken voor een deel van het huis (geen zorgen, we hadden iedereen uitgenodigd) en komen achter de ongemakken van het studentenleven: we hadden maar 1 pan... Ik heb het andere gebouw geappt, maar helaas hadden zij alle pannen zelf nodig. Dit wordt interessant. Na anderhalf uur (ja echt 😂😭) beslag te hebben gegoten, pannenkoeken te hebben geflipt en warm gehouden is het tijd om ze lekker op te eten. Naderhand hebben we lekker met z’n alle opgeruimd en schoongemaakt en heb ik me even afgesloten op mn kamer (en heb ik lekker de finale van wie is de mol gekeken. Omg, deze mol had ik niet aan zien komen tot het hele handschrift gebeuren..!) Vervolgens hebben we kaartspelletjes in de kamer van Jana en ben ik redelijk op tijd gaan slapen.

Zondag

De wekker staat om 8:30. We moeten de allerlaatste spullen inpakken en natuurlijk nog even ontbijten, douchen en noem maar op. Uiteindelijk pakken we de trein om 10:05 en zijn we rond 10:40 op de luchthaven. Eigenlijk mag je niet mee naar binnen vanwege COVID. Nu zijn wij twee rebellen en doen we het toch. Tuurlijk, hadden ze heel streng staan controleren dan had ik het niet gedaan, maar blijkbaar viel het niet zo op. We drinken nog even wat bij 7-eleven en dan is het tijd voor Hugo om te gaan.

De tijd gaat zo snel. Het is zo gek dat ik Hugo (En Nikita en Max😼 natuurlijk) gewoon 2,5 maand niet heb gezien en ook te bedenken dat ik al op de helft van mijn avontuur zit. De helft... nog twee keer knipperen en ik ga alweer naar huis: daar ben ik echt nog niet klaar voor en ik vraag me af of ik er wel klaar voor ga zijn. Ik ga nu gewoon tot de volle max genieten, want dat is een van de weinige dingen waar het corona virus niets aan kan veranderen!