7. De appgroep en te weinig saldo...

De studenten coördinatoren hebben een whatsappgroep gemaakt voor iedereen die Teacher education gaat studeren aan KP. Ik bekijk de nummers en landcodes en zoek (natuurlijk) als eerste naar Nederlandse nummers. Ik was snel klaar met zoeken, want die waren (en zijn) er niet. Ik zoek de andere landcodes op en zie dat ik met veel Spanjaarden (lees 18 van de 36!), wat Duitsers, Oostenrijkers en wat losse 'gevallen' zal zitten.

Op een gegeven moment gaat het gesprek over de accommodaties. We komen erachter dat een aantal studenten bij elkaar zitten en dat sommigen daar ook al achter waren gekomen. Op een gegeven moment zie ik een naam die ik herken... In die accommodatie zit ik ook! Voor ik het wist was er een nieuwe appgroep aangemaakt en konden we elkaar een beetje leren kennen. In de appgroep zit ik met twee Duitsers, een Ier, een Spanjaard en een Tsjech. Wat een heerlijke mix, nu al. Ik heb dezelfde modules gekozen als een van de Duitse meiden!

Zondag spreken we af om even ergens wat te gaan drinken en elkaar te leren kennen.

Het is zaterdag; vandaag trek ik in mijn kamer. Nadat we de laatste spullen hebben opgeruimd (nu echt de laatste..!) vertrekken we met de S-tog naar het centrum. Vanaf vandaag is het verplicht om een mondkapje te dragen in het openbaar vervoer en op de perrons. Het valt me op dat daadwerkelijk alle Denen een mondkapje dragen en ook op de goede manier (alle neuzen en kinnen bedekt). De boete is 2500 DKK, omgerekend zo’n €330, dus ik snap dat alle Denen dat geld liever in hun zak houden.

We hebben heerlijk gegeten bij een zaakje genaamd Mad & Kaffe, net buiten het centrum. Vervolgens zijn we doorgelopen naar het centrum en Nyhavn.

‘s Avonds heb ik mijn pasta gegeten die we over hadden uit het huisje. De keuken is toch dé gemeenschappelijke ruimte en dat merkte ik meteen: er was iemand anders die ik nog niet had gezien en we raakten aan de praat. Het bleek dat zij ook Teacher Education gaat studeren. Het is fijn om hier lotgenoten tegen te komen! We zijn uitgenodigd voor een feestje aan de andere kant van de stad. Ik merk dat ik toch een beetje op mn hoede ben omdat ik 1) niet meer gewend ben om met vrij veel mensen in een ruimte te zijn en 2) ik totaal geen zin heb ik het coronavirus. Om half 1 stappen we de bus in om weer naar huis te gaan. Shit. Er staat niet genoeg geld op mijn ov en in (of vlakbij) de bushalte is er geen mogelijkheid om hem op te laden. De buschauffeur is zo aardig om me mee te laten reizen. Hij legt uit dat ik minimaal 65 kroon op mijn ov moet hebben. Er staat nu 62 kroon op... We stappen uit, we moeten nog een stukje met de S-tog. Ik loop naar een automaat toe en zie dat er geen mogelijkheid tot contactloos betalen is. Dat is het enige wat ik bij me heb. Ik had voor mezelf twee opties, maar kon er 1 al wegstrepen: zwartrijden. Hoe makkelijk het hier ook zou kunnen (ze hebben geen poortjes waar je doorheen moet maar alleen paaltjes waar je je moet inchecken), ik weiger zwart te rijden. Mijn andere optie kwam eventjes later in mij op: ik kon een los kaartje kopen. Dan was ik natuurlijk duurder uit, maar dat is beter dan een boete!

Straks ga ik koffiedrinken met andere studenten. Ik vind het leuk om zo veel nieuwe mensen te leren kennen en heb dan ook extra veel zin in morgen.

Liefs! 

PS. Ik zie hoeveel mensen mijn blog lezen, dat is echt vet. Dank jullie daarvoor!