8. De eerste (halve) schoolweek

Zondag in de namiddag heb ik koffie gedronken met andere studenten. Twee uit Zwitserland, twee uit Spanje. We hadden afgesproken op het centraal station. Onderweg daar naartoe had ik een van de studenten al een berichtje gestuurd met hoe ze eruit zag. Het leek goed te komen, want de kleding leek me duidelijk. Ik stapte uit de S-tog, nam de roltrap naar boven en schrok me rot. Er waren mensen. Heel. Veel. Mensen. Spits. Shit, niet aan gedacht. Uiteindelijk hebben we elkaar gevonden en hebben we bij het dichtstbijzijnde tentje koffie gedronken omdat het begon te regenen. Met iedere student heb je het toch wel over de corona maatregelen in hun eigen land en hoe we dat hier ervaren. De Zwitsers waren in shock door de regels hier, aangezien ze daar best ‘streng’ zijn. In Spanje gaat het ook weer de verkeerde kant op. Hier in Denemarken lijkt het ze niet te boeien. Op de grond staan soms pijlen met de looprichting en overal staat handgel, maar daar houdt het wel bij op. Ze hebben niet overal plastic schermen en vragen niet naar de controlevragen zoals ik ze gewend ben uit Nederland.

’s Avonds hadden we met ons huis afgesproken iets te gaan doen om elkaar beter te leren kennen. Voor onze accommodatie is een soort parkje, dus daar zijn we gaan zitten. We hebben gepraat, spelletjes gespeeld maar vooral ook veel gelachen. We hebben afgesproken dat we morgen om 8:10u verzamelen, zodat we samen naar school kunnen reizen.

Maandag

Ik kom aan op school. Dit voelt raar, onwennig. Het is bijna een half jaar geleden dat ik voor het laatst de pabo binnen ben gestapt. Nu, dus bijna een half jaar verder, stap ik de universiteit binnen en heb ik het gevoel dat ik meteen ben verdwaald. Het. is. zo. groot. Gelukkig zijn er genoeg mensen om ons te helpen. We komen uit bij een grote collegezaal. Ook dit is iets wat ik niet ben gewend. Op onze pabo hebben wij eigenlijk alleen les in klaslokalen, op houten stoelen, aan 'normale' tafels. In de zaal zijn zeker wel 5 verschillende hoogtes met ik weet niet hoeveel stoelen. Vanwege Covid moeten we een stoel uit elkaar gaan zitten. De stoelen zijn geweldig. Het zijn een soort bureaustoelen (die dus kunnen draaien) en het schrijfgedeelte kun je naar boven klappen. Het voelt alsof we in een Amerikaanse High-school serie zitten. De stoelen zijn slecht voor me, ik raak afgeleid.

Er staat een vrouw voor ons. Ze stelt zich voor als Sabine en begint haar verhaal: ‘You are brave enough to take the risk to come over’. Zo heb ik er al die tijd eigenlijk niet over nagedacht. Mijn wilskracht was en is groter dan mijn angst voor het virus. Dit is misschien niet helemaal terecht want ook hier lopen de cijfers op, maar zo lang we allemaal ons best doen om de afstand te bewaren, onze handen te desinfecteren en thuis te blijven bij klachten komt het goed. Dat weet ik zeker. De coronaregels worden verteld. Wij, de studenten van Teacher Education, worden gezien als 1 groep. Dat houdt in dat we wel een meter afstand moeten bewaren. Als dat binnen het klaslokaal niet lukt, moeten we mondkapjes dragen die worden verzorgd door de universiteit. Ik hoop dat dat niet te vaak zou zijn, want ik vind het verschrikkelijk zitten (begrijp me niet verkeerd; liever een kapje dan Corona!). Verder staan er in ieder lokaal meerdere (lees 8) flesjes met desinfecterende handgel. Zodra we een lokaal inkomen of verlaten, moeten we dit gebruiken. Ja, ook als je even naar de wc gaat en ook als je alleen even je flesje gaat vullen. Daarover gesproken; ze hebben hier overal kleine kraantjes met ijskoud water. Pluspunten! Verder moeten we na afloop de tafel en stoel schoonmaken met vochtige schoonmaakdoekjes. Verder mag je alleen op de Campus zijn voor studie activiteiten. Dit valt natuurlijk niet echt te checken, maar we doen wat nodig is om het virus buiten de deur te houden. Ik hoop dat het buiten de deur blijft.

We verkennen de universiteit in groepen die gemaakt zijn door de studenten coördinatoren. Ik vind dat ik geluk heb, want door het feestje van afgelopen zaterdag ken ik er al een paar. De universiteit bestaat dus uit twee gebouwen; gebouw K en gebouw W. Ik zal voornamelijk in gebouw K zijn, aangezien Teacher Education hier zit. Dat het gebouw er groot uitzag had ik al meteen door, maar jongens, besef even dat de gebouwen 7 verdiepingen hebben en dat je die per trap bereikt vanwege Covid... Ik denk dat ik extreem fit ben aan het einde van dit avontuur. 

’s Middags worden er dingen uitgelegd over het online gedeelte. Waar dit eerst een wirwar van informatie lijkt, wordt het duidelijk zodra ik de pagina instel op Nederlands. Ondanks dat ik een paar kleine dingen toch wel oppik in het Deens, is je eigen taal toch het makkelijkst. Na school drinken we koffie en doe ik boodschappen. Vanavond maak ik soep (eindstand heeft bijna het hele huis meegegeten). Na het eten hebben we in de keuken gezeten met een aantal huisgenoten. Ik heb stroopwafels neergezet en tot mijn grote verbazing waren deze aan het einde van de avond op. Ja, stroopwafels zijn lekker maar ZO lekker..? 

Dinsdag

Vandaag worden we weer om 9:00u op de campus verwacht. Vandaag is een saaie dag voor mij, aangezien ze de registratie binnen Denemarken gaan uitleggen en uitvoeren. Ik was ze een stap voor en heb dat al gedaan. ‘s Middags komen mijn klasgenoten terug: het was ze geen van alle gelukt vanwege de grote hoeveelheid exchange students en moeten dus op een ander moment terug. ‘s Avonds ga ik nog even met papa en mama uiteten. De laatste keer voor ze teruggaan naar Nederland, dat besef is best gek. Nu weet ik wel dat ze zullen langs komen, maar dan voelt het ineens toch wel heel echt. 

Woensdag

Vandaag krijgen we dingen uitgelegd over het land. Wat zijn de verschillen? Waar moeten we rekening mee houden en wat mogen we niet vergeten? De vrouw legt uit dat de Denen bijvoorbeeld de Deense vlag neerzetten en ophangen bij een verjaardag, bruiloft of noem het maar op. Ze laten weten dat ze iets te vieren hebben. Ik besef me dat dat ook de reden is dat het dus letterlijk overal te koop is. Je kunt geen winkel in zonder de Deense vlag te kunnen kopen op bordjes, ballonnen, losse vlaggen etc. Niks nationalistisch, gewoon iets normaals voor de Denen. Gezien de hoeveelheid Spanjaarden lijkt het me leuk om Spaans te leren. Omdat we altijd op vakantie gaan naar Spanje, kan ik een kleine basis, maar dat is natuurlijk niks vergeleken met het Spaanse dagelijkse vocabulaire. Ik heb veel medestudenten het woord ‘gezellig’ geleerd. Het schijnt te overlappen met het Deense ‘hygge’. Een verschil, wat ik heb geleerd uit een enorm leuk boek (shoutout naar de familie Langezaal), is dat het voor de Denen niet per se iets sociaals is. Als je er over gaat nadenken is ‘gezellig’ dat eigenlijk wel. Ik heb een fiets gehuurd via Swapfiets, die kan ik morgen ophalen. Je kan het meisje wel uit Nederland halen, maar Nederland niet uit het meisje!